Drodzy

Bracia i Siostry!

Czy nie masz wrażenia, że kiedy wszystko idzie dobrze i udaje nam się z powodzeniem kierować swoim życiem, nie zabiegamy zbytnio o kontakt z Bogiem? Kiedy jednak pojawia się kryzys – na przykład poważna choroba, jakaś osobista tragedia – zaczynamy instynktownie lgnąć do Boga, czując, że nie ma dla nas żadnej innej alternatywy.

To właśnie przylgnięcie do Boga powinno być centralnym doświadczeniem Wielkiego Postu. Przesłanie tego okresu liturgicznego – z jego naciskiem na modlitwę, post i jałmużnę – zaprasza nas do porzucenia swego wygodnego i przytulnego otoczenia, by zmierzyć się z własnymi brakami i ograniczeniami. Jest to dla nas czas wyjścia na pustynię – tak jak czynili to Abraham, Mojżesz i Jezus – po to, by pogłębić swoją relację z Bogiem.

W opustoszałym i jałowym krajobrazie pustyni, przy ograniczonych zapasach żywności i wody, odcięci od wygód codziennego życia, nie mamy innego wyboru, jak zwrócić się o pomoc do Boga. Paradoksalnie, na tym martwym pustkowiu spotykamy Dawcę życia.

Gdybyśmy mieli okazję porozmawiać z ojcami pustyni, wszyscy oni zgodnie powiedzieliby, że prędzej czy później każdy z nas uda się na pustynię – lub zostanie tam wyprowadzony przez kryzys. Po co więc czekać, aż pustynia sama do nas przyjdzie? Możemy wyruszyć na nią już dziś, wyrzekając się wygód tego świata i poczucia samowystarczalności, by znaleźć się bliżej Boga. Czy może być ku temu właściwszy czas niż okres Wielkiego Postu?

Naturalnie, nie mówimy tu dosłownie o czterdziestodniowej wyprawie na najbliższą pustynię! Mówimy o ogołoceniu duchowym i doświadczeniu własnych braków, po to by zbliżyć się do Boga. Może to oznaczać skromniejsze posiłki lub ograniczenie czasu przeznaczonego na oglądanie telewizji. Może rezygnację z ulubionej formy rozrywki lub wstawanie o godzinę wcześniej, aby móc się spokojnie pomodlić. Obojętnie, co wybierzemy, musimy jednak pamiętać, że istotą jest nie to, by czegoś się wyrzec, lecz to, by zamiast wszystkich tych ważnych dla nas rzeczy podjąć coś, co przybliży nas do Boga – dłuższą modlitwę, lekturę Pisma świętego, medytację, spowiedź, Mszę świętą.

Nasze wielkopostne wydanie „Słowa wśród nas” trafi do rąk ponad miliona czytelników na całym świecie. Wyruszmy wspólnie na pustynię drogą modlitwy i postu. Prośmy Boga, abyśmy mogli Go tam spotkać. I oby to spotkanie zapewniło nam zwycięstwo nad pokusami, rozproszeniami na modlitwie i innymi przeszkodami, które utrudniają nam pełnienie woli Bożej. Pamiętajmy, że każde nasze zwycięstwo jest zwycięstwem całego Kościoła. Niech Bóg błogosławi nam wszystkim.

Wasz brat w Chrystusie

Joe Difato