Drodzy

Bracia i Siostry!

Czy widziałeś kiedyś pana młodego, któremu nie zależało, by jego narzeczona w dniu ślubu wyglądała jak najpiękniej? Albo pannę młodą, która nie przywiązywałaby wagi do sukni ślubnej, welonu i wszystkich tych dodatków, które mają podkreślić jej urodę w tym szczególnym dniu? Jednak oboje państwo młodzi zdają sobie sprawę, że piękno wybranego czy wybranki sięga o wiele głębiej. Podziwiają oni w sobie nawzajem również piękno wewnętrzne – ofiarność, czułość, męstwo, dojrzałość – i widzą ich odbicie w zewnętrznym wyglądzie drugiego.

Jezus jest naszym Oblubieńcem. On wie, że stworzeni na obraz i podobieństwo Boga, jesteśmy «bardzo dobrzy» (Rdz 1,31) i patrzy na nas z miłością. Dostrzega nasze wewnętrzne piękno – nasze pragnienie czystości, świętości i jedności z Nim. Jeśli nawet «wygląd zewnętrzny» naszych uczynków nie odzwierciedla pragnień naszego wnętrza, On mimo to otacza nas miłością, zawsze gotów nas oczyszczać, uzdrawiać i wyzwalać.

Św. Teresa z Avili porównywała duszę ludzką do drogocennego kryształu, którego niewyobrażalne piękno ukryte jest pod warstwą smoły. Smoła ta, według Teresy, oznacza nasze grzechy, z których Bóg pragnie nas oczyścić, gdyż przyćmiewają światło i piękno naszych dusz.

To właśnie po to, by odsłonić piękno naszych dusz, Jezus udziela nam Ducha Świętego, który mieszkając w naszych sercach, przemienia Kościół Jezusa w piękną Oblubienicę. To Duch Święty otwiera oczy naszych serc, abyśmy widzieli w Jezusie nie tylko doskonałego Nauczyciela, ale naszego osobistego Zbawiciela. To On delikatnie porusza nasze sumienia, pokazując, co w nas wymaga zmiany, a następnie pomagając nam jej dokonać. Na wszelkie sposoby próbuje wydobyć z nas nasze wewnętrzne piękno.

Stare porzekadło głosi, że piękne jest to, co się komu podoba. Możemy więc powiedzieć, że kochający Bóg nie zatrzymuje się na naszych grzechach, ale patrząc na nas, raduje się pięknem ukrytym pod warstwą grzechu i słabości. Dodajmy jednak i to, że nasze piękno jaśnieje większym blaskiem, kiedy jesteśmy w stanie łaski.

Rozpoczynając nowy rok, postanówmy więc sobie trwać w łączności z Duchem Świętym. Nasłuchujmy Jego głosu i idźmy za Jego natchnieniami. Dajmy Mu szansę wydobycia z nas piękna Oblubienicy Chrystusa. Już teraz możemy zakosztować tego, co Pismo święte obiecuje nam w przyszłym życiu. Możemy stać się przepiękną Oblubienicą Pana, z tęsknotą oczekującą dnia, kiedy już na zawsze zjednoczymy się z Umiłowanym naszych dusz (por. Ap 21,2).

Niech Bóg błogosławi wam wszystkim w rozpoczynającym się roku.

Joe Difato