569. Niniejszym przedstawiliśmy i podaliśmy wskazania wymagane przez potrzeby naszych czasów, a dotyczące studiów biblijnych. Pozostaje nam więc już tylko, Czcigodni Bracia i ukochani Synowie, abyśmy pracującym na polu biblijnym, wiernym synom Kościoła, jego nauce oraz postanowieniom, powinszowali z ojcowską miłością, że wybrani i powołani są do tak wzniosłego zadania, a jednocześnie zachęcili, aby nadal prowadzili szczęśliwie rozpoczęte dzieło i wypełnili je z co dzień rosnącą siłą, z pełną gorliwością i całą stanowczością. Mówimy: wzniosłe zadanie, gdyż co może być wznioślejszego, jeśli nie badanie, objaśnianie, wykładanie wiernym, bronienie wobec niewiernych samego słowa Bożego, podanego ludziom z natchnienia Ducha Świętego. Tym duchowym pokarmem krzepi się dusza samego egzegety i zasila się „ku pamięci we wierze, jako pociecha w nadziei i zachęta w miłości”^[43]. „Tą nauką żyć, te prawdy rozważać, nic innego nie znać, nic innego nie szukać – czyż to nie zamieszkiwanie nieba już na ziemi^[44]. Niechże tym samym pokarmem krzepią się i dusze wiernych, aby z tego czerpać poznanie i miłość Boga oraz postęp w życiu wewnętrznym i szczęśliwości. Niechaj więc egzegeci oddają się temu zadaniu całą duszą. „Niech się modlą, aby zrozumieć”^[45], niech pracują, by co dzień głębiej przenikać tajemnice Pisma św., niech uczą i przepowiadają, aby skarbami słowa Bożego i innych wzbogacać. Czego egzegeci minionych wieków dokonali z tak wspaniałym powodzeniem, niechaj w tym dzisiejsi egzegeci współzawodniczą, aby Kościół, jak dawniej, tak i teraz posiadał wybitnych mistrzów w egzegezie, którzy przez swoje czyny i prace w tej dziedzinie daliby wiernym promieniujące światło, zachętę i radość. W tym ciężkim i ważnym zadaniu niechaj „mają Księgi święte za pociechę^[46] i spodziewają się obiecanej zapłaty, gdyż powiedziane jest: „którzy uczeni są, będą świecić jako światłość sklepienia; a którzy ku sprawiedliwości wprawiają wielu, jako gwiazdy na wieki wieczne”^[47].

Na koniec życzymy z serca wszystkim synom Kościoła, zwłaszcza profesorom wiedzy biblijnej, młodym klerykom i mówcom duchowym, aby rozważając wytrwale słowo Boże zakosztowali, „jak dobry i słodki jest duch Pana”^[48]. W tym celu udzielamy wani wszystkim i każdemu z osobna, Czcigodni Bracia i ukochani Synowie, jako zadatek darów Bożych i dowód naszej ojcowskiej życzliwości, pełnej miłości w Panu, naszego apostolskiego błogosławieństwa.

Dan w Rzymie, u św. Piotra, 30 września, w dzień św. Hieronima Wielkiego Mistrza w tłumaczeniu Pisma św., roku 1943, piątego naszego pontyfikatu.
>Papież Pius XII

P R Z Y P I S Y

^[43] cf. S. Aug., Contra Faustum 13, 18 (CSEL 25, 400; PL 42, 294).

^[44] S. Hier., Ep. 53, 10 (CSEL 54, 463; PL 22, 549).

^[45] S. Aug., De doctr. christ. 3, 56 (H. Yogels, S. Aurelii Augustini episcopi Hipponensis de doctrina christiana… Bonnae, 1930, pp. 71; PL 34, 89).

^[46] 1 Mch 12, 9.

^[47] Dn 12, 3.

^[48] por. Mdr 12, 1.

Napisz komentarz (0 Komentarze)