„Każdy, kto wybiega zbytnio naprzód,
a nie trwa w nauce Chrystusa, ten nie
ma Boga. Kto trwa w nauce [Chrystusa], ten
ma Ojca, i Syna. Jeśli ktoś przychodzi
do was i tej nauki nie przynosi, nie
przyjmujcie go do domu i 
nie pozdrawiajcie go…” (2 J 0, 9–10).

Jak zdołaliśmy się przekonać na podstawie historycznej analizy nauczania świadków Jehowy – doktryna ich jest bynajmniej wątpliwa, a w wielu punktach „ciału kierowniczemu” sekty, można dowieść kłamstwa i manipulacje. Wydaje się, że określony we wstępie zakres pracy: „geneza i historyczny zarys doktrynalny świadków Jehowy” – został wyczerpany (w ramach skromnych rozmiarów objętościowych tej pracy) na podstawie dostępnych w Polsce materiałów. Tematyczny układ rozdziałów miał odzwierciedlać konsekwencje historii Stanów Zjednoczonych i zmiany mentalności mieszkańców tego kraju na losy sekty. Przedstawione tu fakty z blisko 130 lat istnienia sekty, są zachętą do pogłębienia tematu w szczegółowych zagadnieniach tej dziedziny. Chociażby rozważenia sprawy krzyżowej śmierci Jezusa Chrystusa, czy np. niepokalanego poczęcia Matki Bożej.

Szczególnie dziś, gdy społeczeństwo wykształcone coraz bardziej, potrzebuje konkretnych, poważnie traktujących problem dowodów, by w cokolwiek wierzyć bądź nie wierzyć. Katolicy bardzo dobrze zdają sobie sprawę z lepszego samopoczucia, gdy posiadają pogłębioną refleksję nad rzeczywistością. Wydaje się, że społeczność uwikłana współcześnie w wiele „nowych ruchów religijnych”, a zwłaszcza tak bardzo ekspansywnych jak świadkowie Jehowy (o czym wspominałem we wstępie) – potrzebują konkretnej wykładni wiedzy na temat tej grupy, czemu początek starałem się dać w niniejszej pracy.

Napisz komentarz (0 Komentarze)