Część druga
WYBÓR BISKUPA RZYMSKIEGO
Rozdział I
Elektorzy Biskupa Rzymskiego
33. Prawo wyboru Biskupa Rzymskiego przysługuje jedynie Kardynałom
Świętego Kościoła Rzymskiego, z wyjątkiem tych, którzy przed dniem
śmierci Papieża lub dniem, w którym nastąpił wakat Stolicy
Apostolskiej, ukończyli już osiemdziesiąty rok życia. Maksymalna liczba
Kardynałów wyborców nie powinna przekroczyć stu dwudziestu. Jest
absolutnie wykluczone prawo wyboru czynnego z tytułu posiadania
jakiejkolwiek innej godności kościelnej, podobnie jak wykluczona jest
interwencja władzy świeckiej jakiegokolwiek stopnia lub porządku. 34. W przypadku gdyby wakat Stolicy Apostolskiej nastąpił w czasie
trwania Soboru Powszechnego lub Synodu Biskupów, które odbywałyby się
czy to w Rzymie, czy w jakimkolwiek innym miejscu na świecie, wybór
nowego Papieża powinien być dokonany jedynie i wyłącznie przez
Kardynałów elektorów, wskazanych w numerze poprzednim, a nie przez
tenże Sobór lub Synod Biskupów. Dlatego oświadczam, że są niebyłe i
nieważne działania, które w jakikolwiek sposób zmierzałyby nierozważnie
do modyfikacji norm dotyczących wyboru lub kolegium elektorów. Co
więcej, potwierdzając w tym względzie kan. 340 oraz kan. 347, § 2
Kodeksu Prawa Kanonicznego i kan. 53 Kodeksu Kanonów Kościołów
Wschodnich, sam Sobór lub Synod Biskupów, na jakimkolwiek etapie by się
znajdowały, powinny uznać się natychmiast za zawieszone ipso iure,
skoro tylko otrzymają wiadomość o wakacie Stolicy Apostolskiej. Muszą
przeto niezwłocznie przerwać jakiekolwiek zebranie, zgromadzenie lub
sesję, oraz zaprzestać opracowywania lub przygotowania jakiegokolwiek
dekretu lub kanonu, czy też ogłoszenia tych, które już zostały
zatwierdzone, pod sankcją ich nieważności; ani Sobór, ani Synod nie
będą mogły być kontynuowane z żadnego powodu, chociażby bardzo
poważnego i godnego szczególnej uwagi, aż do chwili, gdy nowy Papież
kanonicznie wybrany nie zarządzi, aby zostały one podjęte lub
kontynuowane.
35. Żaden Kardynał elektor nie może być z jakiegokolwiek powodu ani
pod żadnym pretekstem wykluczony z wyboru tak czynnego, jak biernego, z
zachowaniem tego, co postanowiono w n. 40 niniejszej Konstytucji.
36. Kardynał Świętego Kościoła Rzymskiego, który został kreowany i
ogłoszony na Konsystorzu, ma tym samym prawo wyboru Biskupa Rzymskiego,
zgodnie z tym, co postanowione w n. 33 niniejszej Konstytucji, nawet
jeżeli jeszcze nie został mu nałożony biret ani przekazany pierścień,
ani też nie złożył on przysięgi. Nie mają natomiast tego prawa
Kardynałowie kanonicznie usunięci lub którzy zrezygnowali za zgodą
Biskupa
Rzymskiego z godności kardynalskiej. Co więcej, w okresie Sede vacante Kolegium Kardynałów nie może ich na nowo przyjąć lub przywrócić do tej godności.
37. Ustalam ponadto, że - od chwili, gdy Stolica Apostolska jest
zgodnie z prawem wakująca - obecni Kardynałowie elektorzy powinni
poczekać piętnaście pełnych dni na nieobecnych Kardynałów; pozostawiam
jednak Kolegium Kardynałów prawo odłożenia, jeśli są poważne motywy,
początku wyboru na kilka dalszych dni. Ale po upływie maksymalnie
dwudziestu dni od rozpoczęcia wakatu Stolicy Apostolskiej wszyscy
obecni Kardynałowie elektorzy są zobowiązani przystąpić do wyboru.
38. Wszyscy Kardynałowie elektorzy, zwołani przez Dziekana lub przez
innego Kardynała w jego imieniu w celu wyboru nowego Papieża, są
zobowiązani na mocy świętego posłuszeństwa do podporządkowania się
ogłoszeniu o zwołaniu i do udania się na miejsce w tym celu wyznaczone,
o ile nie wstrzyma ich choroba lub inna poważna przeszkoda uznana za
słuszną przez Kolegium Kardynałów.
39. Jeśliby jednak jacyś kardynałowie elektorzy przybyli re integra,
to znaczy przed dokonaniem wyboru Pasterza Kościoła, będą oni
dopuszczeni do prac związanych z wyborem w takim punkcie, w jakim one
się znajdują.
40. W przypadku gdyby jakiś Kardynał mający prawo głosu odmówił
przybycia do Państwa Watykańskiego, by uczestniczyć w pracach
związanych z wyborem, lub później po ich rozpoczęciu odmówiłby
pozostania, by wypełnić swój obowiązek, bez oczywistej przyczyny, jaką
jest choroba uznana pod przysięgą przez lekarzy i potwierdzona przez
większość elektorów, inni przystąpią w sposób wolny do czynności
wyboru, nie oczekując na niego ani nie dopuszczając go na nowo do tegoż
głosowania. Jeśli natomiast jakiś Kardynał elektor byłby zmuszony do
opuszczenia Państwa Watykańskiego z powodu nagłej choroby, można
kontynuować wybory także nie prosząc o jego głos; gdy jednak po
wyzdrowieniu lub wcześniej zechce on przybyć ponownie do wspomnianego
miejsca wyboru, powinien być tam na nowo dopuszczony.
Jeśli ponadto jakiś Kardynał elektor opuszcza Państwo Watykańskie z
jakiegoś poważnego powodu, uznanego przez większość elektorów, może tam
powrócić, by wziąć na nowo udział w wyborze. Napisz komentarz (0 Komentarze) |