Raymond Franz, były członek Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy, bratanek czwartego prezesa Towarzystwa Strażnica, jest autorem książki pt. "Crisis of Conscience" ¹ (Kryzys Sumienia). Publikacja ta ukazuje niejako "od środka" organizację, która zniewoliła tak wiele sumień.

Wśród wielu interesujących zagadnień autor poruszył między innymi kwestię łapownictwa, a ściślej udzielenia nań zgody. W rozdziale pt. "Double Standards" (Podwójne zasady) ² przedstawił ciekawą wymianę korespondencji pomiędzy Biurem Oddziału Świadków Jehowy w Meksyku a ówczesnym Prezesem Towarzystwa Strażnica - Nathanem Knorrem

Świadkowie Jehowy z Meksyku w liście z dnia 4 lutego 1960 r. pytają czy można przepłacać urzędników w celu uzyskania specjalnej legitymacji, świadczącej o odbyciu jednorocznych ćwiczeń wojskowych. Legitymacja ta była niezbędna przy wyrabianiu paszportu, prawa jazdy i innych dokumentów. Świadkowie Jehowy mieli twardy orzech do zgryzienia - z jednej strony nie chcieli odbywać tych ćwiczeń, a z drugiej legitymacja ta była im potrzebna do normalnego funkcjonowania.

Odpowiedź z "centrali" została sformułowana w liście z dnia 2 czerwca 1960 r. Ciało Kierownicze, pełne zrozumienia dla sytuacji Świadków w Meksyku, zgodziło się na"transakcje pieniężne" (czytaj: łapówki) w celu uzyskania zwolnienia od ćwiczeń wojskowych, jakkolwiek zaznaczyło, że jest to kwestia sumienia poszczególnych braci.

Na tym jednak nie kończy się ta historia. Cztery lata później (w 1964 r.) doszło do gwałtownych ataków przeciwko Świadkom Jehowy w Malawi (Środkowa Afryka)którzy nie chcieli wykupić legitymacji potwierdzającej przynależność do Partii Kongresowej tego kraju ^[3. Tym razem bowiem Towarzystwo Strażnica nie zgodziło się na"transakcje pieniężne", przyczyniając się do prześladowań swoich współwyznawców.

Aż trudno sobie wyobrazić, jak musieli się czuć Świadkowie Jehowy w Meksyku, którym za pieniądze pozwolono wybrnąć z trudnego położenia. Widocznie "centrala" kieruje się w swoich decyzjach podwójnymi zasadami.